رضاشاه جلوی تجزیه ی ایران را گرفت: اعتراف دکتر منوچهر ثابتیان، بنیان گذار کنفدراسیون، و همه ی عمر از قبیله ی چپی ها

از 01:05 تا 04:49

علی لیمونادی: آقای ثابتیان، شما که نزدیک به نیم قرن ه! فعالیت سیاسی می کنید و اکثراً در خارج از کشور بودید، بفرمائید که به نظر شما به چه دلیل ملت ایران طی صد سال گذشته، که بارها اقدام کرد برای رسیدن به آزادی، موفق نشده؟
منوچهر ثابتیان: خب البته در مرتبه ی اول باید این رو گفت که "بارها اقدام کرد"، کِی بود؟! یکی "انقلاب مشروطه" بود، که الان صد سال ازش می گذره. بعد یک دورۀ طولانی دیکتاتوری موجود بود در ایران، که با البته والایش مملکت و جلوگیری از تجزیه هم همراه بود. یعنی نباید فراموش کرد که آدمی مثل "رضاشاه" با اینکه دیکتاتور بود، ولی خدمات زیادی به ایران کرد. ما، بنده که جزو به اصطلاح قبیله ی "چپی ها" همه ی عمر ام بودم، باید به حقایق ما نگاه بکنیم و در نظر داشته باشیم که یک آدمی مثل رضاشاه، با اینکه دیکتاتور بود، اون شونزده سالی که این حکومت کرد، با وجود این جلوی تجزیه ی ایران رو گرفت، مملکت توی جاده ی ترقی افتاد ...
علی لیمونادی: ولی ۲۸ مرداد هم بود دکتر، بیست، ببخشید ۲۸ مرداد و بعد سال ۵۷، منظور ام این ه، بله
منوچهر ثابتیان: دقیقاً، اینها هم بود. خب این عوامل، اهمّ عوامل خارجی ست، هم عوامل داخلی و درونی ست. یعنی ملت ما، باید شما در نظر داشته باشید که ما بعد از اسلام مخصوصاً، در ایران در این ۱۴۰۰ سال دائم! مورد تجاوز قرار گرفتیم. از یک امپراتوری یی که وسعت و گسترش ش در جهان شاید تقریباً میشه گفت یکتا بود، رسیدیم به یک سلسله امیر نشین هایی که در نقاط مختلف ایران وجود داشتند. و این ها هر کدوم، هر کس زور ش می رسید، اجحاف به مردم می کرد و ظلم می کرد. و این ادامه پیدا کرد، یعنی ۱۴۰۰ سال ما گرفتار یک دیکتاتوری درونی بودیم. خُب این تأثیر روی روان‌شناختی مردم هم داره، این رو بایست در نظر داشت: مردم بعد از این مدت، در خمیره شون یک مقداری اشکالات ایجاد میشه، ملاحظه می کنید؟. منتها خُب بایستی این رو در نظر داشت که در این دنیای اخیر، با این فن آوری و این گسترش فن آوری در جهان، امکانات اینکه یک ملتی بتواند مثل مثلاً فرض کنید کره جنوبی، تایوان، بله؟ این ملت هایی که کوچیک اند به نسبت ولی بتوانند واقعاً گام هایی بسیار بزرگ برای والایش و به اصطلاح development بردارند، خیلی زیادتر شده. الان هم من فکر می کنم که ملت ایران با وجود اینکه این، نزدیکِ سی سال زیرِ نعلین آخوندها و جمهوری اسلامی بوده و گرفتار دیکتاتوریِ، دیکتاتوری و تروریسم بوده، با همه ی این احوال سطح آگاهی مردم به عقیده ی من بالا رفته. ما بایستی نسبت به آینده امیدوار باشیم.